Het geven van Yoga (lessen)

(Leestijd  1 minuut)

Het is nog niet heel lang geleden dat ik mijn Yin yoga docenten opleiding heb afgerond. Ik was dan ook ontzettend blij en dankbaar dat ik bij Nandita in Vlaardingen een vaste Yin les mocht verzorgen op de donderdagavond. Daarnaast mag ik vanaf deze week ook 2 keer per week invallen bij Vrij in je lichaam in Pijnacker.

1x per week lesgeven vond ik al heerlijk omdat ik niet alleen rustig wordt tijdens de les maar ook tijdens de voorbereidingen van de les kom ik in een oase van rust terecht. Vaak zonder ik me af en schrijf ik de les helemaal uit. Welke oefeningen, hoelang en dus ook van welke tijd tot welke tijd (ben toch ook een beetje een control freak 😉).

Deze week dus voor het eerst 3x les mogen geven. Nu zou ik kunnen denken ik maak 1 les en die geef ik 1 week lang aan verschillende groepen maar voor mij voelt dat niet goed.

Zo gezegd had ik een les voorbereid voor afgelopen maandag, ik had hier zelfs twee lessen voorbereid omdat deze yoga school niet alleen fysieke lessen aanbied maar tegelijkertijd kan je ook online lessen volgen. De laptop staat op mij gericht en de mensen thuis die een online les hebben geboekt kunnen zodoende direct meedoen met de les.  Er waren die dag geen online deelnemers, waar ik achteraf wel blij mee was.

Een van de lessen die ik had voorbereid was een les met yogariemen, de meeste hebben deze niet thuis dus was het maar de vraag of de deelnemers deze oefeningen thuis mee konden doen.  Nu ik geen online les hoefde te verzorgen, kon ik de yogariemen tevoorschijn halen. Wat een bijzondere blikken in de ogen van de deelnemers, nog nooit hadden ze zoiets gezien. En wat hebben de dames achteraf mooie, warme reacties gegeven op de oefeningen die we met de riem gedaan hebben.

Afgelopen woensdag mocht ik weer les geven in Pijnacker. Deze keer waren er ook 3 online deelnemers. Een beetje spannend vond ik het wel omdat het inloggen in het systeem en het versturen van de linkjes niet helemaal goed ging (bleek achteraf….).  Het voelde wat onwennig omdat ik nu niet alleen mijn aandacht moest vestigen op de deelnemers die bij mij in dezelfde ruimte aanwezig waren maar ook de deelnemers die online mee zouden doen. 2 van de 3 hadden hun camera uit zodoende kon ik hun niet zien. 1 deelneemster had haar camera aan staan waardoor ik ook haar, welleswaar op afstand, tips en adviezen kon geven.

Afgelopen donderdag ochtend ben ik weer gaan zitten om de les van deze avond voor te bereiden. Gezien de temperatuur was ik opzoek naar wat meer “open” houdingen. Toch wilde ik een les voorbereiden die goed in balans is. Zit- en lig houdingen, buik- en rug houdingen en open-en gesloten houdingen.  Alles ging volgens (het vooropgezette) plan. Na zo’n 35 minuten keek ik naar mijn voorbereidde les en zag de houdingen die nog aan bod moesten komen. Misschien was het de temperatuur (die best aangenaam was in de ruimte), of de energie van de groep, maar de houdingen die nog moesten komen voelde niet meer goed. Intuïtief heb ik de les verder vormgegeven, en wat voelde dat goed 😊. Onderweg naar huis deze les en mijn gevoel hierbij geëvalueerd. Ik kwam met een blij gezicht en trots gevoel thuis. Trots omdat ik de energie van de groep als geheel kon waarnemen en hier direct, en op een passende wijze op in kon spelen. Na een kop thee met dit heerlijke gevoel naar bed gegaan en vanmorgen ook weer als zodanig op gestaan….. Love my job!